Volvo V90

De grote Volvo Estate is een instituut. Volvo beheerst dit stukje van de markt al decennia. Nu is het de beurt aan de nieuwe V90 om die heerschappij voort te zetten.

Tekst: Bart van den Acker | Beeld: Volvo

 

Ja, het is subjectief, maar toch: deze V90 is voor mij gevoelsmatig weer ‘een echte Volvo’. Het hééft iets, zo’n Estate. Dit is niet zomaar een gezinsauto, hij maakt er deel van uit. Hij gaat mee naar hockey, de manege en op vakantie met kinderen en hond. Oké, zakenauto, dat is hij vaak óók. De keuze voor een Volvo hoef je nooit uit te leggen.

Prijs vanaf € 48.995,- Bijtelling 22 procent

Echt Volvo? Dat bewijst deV90 ook met (passieve) veiligheidssystemen op het allerhoogste, meest actuele niveau. Dat gaat veel verder dan elke wettelijke verplichting. Onder meer de adaptieve cruise control is gewoon het beste systeem dat nu op de markt is.

Zeer actueel en het puikje wat betreft moderne techniek zijn ook de motoren. Bijzonder blijft dat Volvo diverse benzine- en dieselvarianten maakt op één 2,0 liter motorblok. Ik reed in een T5, de minst krachtige benzinemotor en had nooit behoefte aan méér vermogen. Met veelvuldig gebruik van de cruise control en voornamelijk snelwegkilometers reed ik zowaar bijna 1 op 11. Dat valt me mee, vooral gezien zijn gewicht van ruim 1600 kg, wat overigens voor deze klasse normaal is.

De V90 is ook uiterlijk tamelijk imposant. Hij is 12 cm langer dan voorloper V70 en ook 3 cm breder. Het bijna weldadige interieur voorin was me al bekend van de S90. Mooie materialen, echt hout, goed afgewerkt.

De bagageruimte is met een minimum inhoud van 560 liter zeker niet klein, maar minder groot (15 liter) dan in de V70. Slim is het vloerdeel dat verticaal kan worden gezet om kleine bagage in toom te houden. De zitruimte achterin is ruim genoeg voor volwassenen, ook voor bovenmaatse Hollandse posturen.

Mooie materialen, echt hout, goed afgewerkt

De ergonomie is als verwacht perfect, zelfs op het enorme beeldscherm raak ik al snel vertrouwd met de verschillende functies, waaronder een subliem navigatiesysteem. Wat me wel stoort, is de combinatie van rechterbuitenspiegel en voorruitstijl die zó massief is dat er gemakkelijk een van rechts komende auto achter schuilgaat. Dat geldt helemaal voor fietsers.

Volvo heeft knap werk geleverd met het onderstel van de V90 (en S90). De T5 die ik reed, is er alleen met voorwielaandrijving. Diverse types, waaronder ook de onlangs toegevoegde V90 Cross Country, hebben vierwielaandrijving. Het rijcomfort en de stuureigenschappen zijn met een sprong vooruitgegaan tegenover eerdere voorwiel aangedreven Volvo’s met veel aandrijfreacties in het stuur. Toch een opmerking: de test- auto stond op enorme 21(!) inch wielen, met heel platte banden. Die velgen zijn super kwetsbaar (stoepranden!) en het ‘afrolcomfort’ is hierdoor nodeloos verslechterd. Zonde.

Conclusie: de V90 is een waardige opvolger in een lange bloedlijn. Een echte Volvo. Of veel V70-rijders de overstap kunnen maken naar de duidelijk grotere en duurdere V90, is nog even de vraag. Als het éven kan: doen!

Delen