Caroline van der Kooi (1958-2017)

Op 21 september overleed op 59-jarige leeftijd Caroline van der Kooi. Zes weken daarvoor werd bij haar een terminale ziekte gediagnostiseerd en het snelle overlijden van de geliefde tandarts schokte collega’s en patiënten. “We missen haar allemaal enorm.”

Tekst: Wout de Bruijne

 

De afgelopen zeven jaar werkte tandarts Caroline van der Kooi bij het Noorderkerk Dental Center (NKDC) in Haarlem. Zes weken voor haar overlijden klaagde zij over een pijnlijke druk op haar ogen. Kort daarna werd een fatale hersentumor bij haar vastgesteld. Volgens Rob van der Hoeven, managing partner van het NKDC, waren de medewerkers in de praktijk volledig overrompeld en ontdaan door het overlijden van hun geliefde collega, mede door het korte ziekbed versus de lange tijd van samenwerking. “Caroline werd zeer gewaardeerd door collega’s en patiënten, we missen haar allemaal enorm.”

Caroline van der Kooi groeide op in een ‘medisch nest’ (vader cardioloog, moeder verpleegkundige) in Haarlem. Naast de zorg speelde muziek een grote rol in de familie, een passie die Caroline later overdroeg op haar beide dochters.

Nadat zij in 1984 haar studie tandheelkunde aan de Universiteit van Amsterdam (UVA) had voltooid, ging zij aan de slag in praktijk Beekmans in Laren. Vervolgens werkte zij bij tandarts Nico Bezuur in Amsterdam. Zij was daar betrokken bij het zogenaamde Jordaanproject, een onderzoeksproject van onder meer de UVA naar, heel in het kort gezegd, het delegeren van meer taken (zoals boren) naar mondhygiënisten.

‘Nooit eerder voelde ik mij zo op mijn gemak bij een tandarts’

In 2011 startte Caroline van der Kooi bij het NKDC in Haarlem. Rob van der Hoeven noemt zijn collega een vakvrouw. “Ze pakte resoluut de meest complexe kwesties op en nam, op een prettige manier, een leidende rol in lastige processen. Caroline kon weleens eigenwijs zijn, maar ze stond open voor kritiek en was altijd bereid tot intercollegiaal overleg.” Van der Hoeven weet ook hoe Caroline van der Kooi te werk ging in de behandelkamer. “Ik was zelf patiënt bij haar en ervoer hoe professioneel zij was. Wat me ook opviel was hoe empathisch ze was naar haar assistentes.”

Dat de ‘altijd vrolijke’ tandarts ook zeer geliefd was bij haar patiënten moge blijken uit de vele reacties die online verschenen naar aanleiding van haar overlijden. ‘Nooit eerder voelde ik mij zo op mijn gemak bij een tandarts. Zo’n warme, vriendelijke, ontspannen en humoristische vrouw.’ Of zoals een jong gezin schreef: ‘Naar tandarts Caroline gaan was voor ons een feestje, zelfs in het vooruitzicht van  de meest gruwelijke behandeling. Aan die traditie is een einde gekomen. Naar de tandarts gaan, is niet leuk meer!’

 

 

 

 

Delen