Stijn Rupert (1947 – 2023)

Op 26 juni 2023 overleed oud-kinderarts Stijn Rupert. In de overlijdensadvertentie noemt zijn familie hem onder meer ‘de grootste kindervriend’ en de ‘gaafste spelletjesbedenker’. Zijn liefde voor de geneeskunde in samenhang met kinderen was bijzonder groot.

Stijn Rupert werd op 13 augustus 1947 in buurtschap Soestdijk geboren in een kinderrijk gezin waarin sociale belangstelling voorop stond. Zowel opa, vader als broer waren huisarts, dus lag het voor de hand dat ook Stijn de geneeskunde in zou gaan. Hij trouwde Dorien, met wie hij drieënhalf jaar in Nigeria in de leprazorg werkte. Daar werd hun dochter Eline geboren.

Kindergeneeskunde had altijd Ruperts belangstelling vanwege de kwetsbaarheid van het kind, waarbij een luisterend oor zo belangrijk is, vooral bij ziekte. Dit had hij geleerd in het werk met leprapatiënten, die nauwelijks een toekomst hadden.

Rupert werkte dertig jaar lang als kinderarts, startend in het Overvecht Ziekenhuis in Utrecht, waar hij bekend stond om zijn betrokkenheid en zorg­vuldigheid. Oud-collega Hester van Wieringen noemt hem een ‘kinderarts pur sang’. “Stijn was niet alleen medisch- technisch heel goed, maar ook psychosociaal een kei. Hij stond bekend om zijn persoonlijke touch. De ouders van zijn patiëntjes liepen met hem weg.”

‘Het was hem nooit teveel alles goed uit te leggen aan patiënt en ouders’

Rupert was in de eerste plaats arts en hield zich niet zozeer bezig met organisatorische zaken zoals de fusie van zijn ziekenhuis met Ziekenhuis Oudenrijn en later met het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein. Van Wieringen: “Hij ging op zijn eigen wijze door met zijn werk. Hij was ook niet uit op lof en prijzen. Stijn wilde niet veel ontvangen, hij gaf voornamelijk.”

Rupert was eveneens een warm, zorgzaam mens voor zijn collega’s. Bij een zieke collega met ALS verleende hij een tijdlang wekelijks een dag mantel­zorg. Op het werk gaf hij regelmatig persoonlijke cadeautjes. “Toen hij op vakantie naar India was geweest, had hij voor werkelijk alle medewerkers van de kinder­afdeling een witzijden gebeds­sjaaltje meegenomen”, vertelt Van Wieringen. “Zo’n man was hij.”

Ook gz-psycholoog Sophie Blankenheym bewaart warme herinneringen: “Ik heb van 1987 tot 2012 met Stijn gewerkt. Het was hem nooit teveel om alles goed uit te leggen aan patiënt en ouders. Hij had niet alleen oog voor de patiënt, maar voor het hele gezinssysteem. Haast was hem vreemd en zijn poli’s liepen dan ook regelmatig uit. Maar dat werd geaccepteerd omdat hij iedereen aandacht gaf. Na elke werkdag had hij altijd een telefoonlijstje van ouders die hij nog even na wilde bellen. Ouders vonden het gewoon jammer wanneer hij aangaf dat het niet meer nodig was om met hun kind op controle te komen.”

Stijn Rupert ging in 2012 met pensioen. Later werd bij hem kanker geconstateerd, waaraan hij op 75-jarige leeftijd overleed. Gelukkig heeft hij nog negen jaar van zijn kleinzoon Milo kunnen genieten.