Favoriete pil – Shantaram

Floris van den Berg (Boxtel, 1983) is huisarts en expeditiedokter. Zijn favoriete pil: Shantaram van de Australische schrijver Gregory David Roberts.

Tekst: Frank van Kolfschooten | Beeld: De Beeldredaktie/Marcel Krijgsman

“Ik heb Shantaram nu drie keer gelezen en dat was elke keer weer een genot”, zegt de Nijmeegse huisarts en expeditiedokter Floris van den Berg. “De laatste keer had ik het meegenomen om bij weg te kunnen dromen tijdens mijn verblijf op Antarctica.”

In Shantaram beschrijft de Australiër Gregory David Roberts zijn levensverhaal in romanvorm. Hoofdpersoon Lin is een door heroïneverslaving aan lager wal geraakte filosoof die begin jaren tachtig wegens bankovervallen twintig jaar cel krijgt. Na zijn ontsnapping ontvlucht hij Australië en belandt in Mumbai in India. “Daar ben ik zelf ook geweest en hij beschrijft de sfeer zo geweldig dat ik me daar weer voelde rondlopen terwijl ik intussen in de barre kou zat.”

Lin komt in Mumbai in de onderwereld terecht en raakt betrokken bij illegale wapenhandel. “Hij is een man die alle mogelijke foute keuzes maakt, maar het slechte met een goede intentie doet, daar helemaal in opgaat en uiteindelijk een prachtig leven leidt. Dat is een interessant contrast.”

Roberts is ook meesterlijk in het beschrijven van ontmoetingen met de meest uiteenlopende personen, zegt Van den Berg. “Het is alsof je ze zelf bent tegengekomen. Lin gaat heel open op mensen af en is enorm loyaal in zijn vriendschappen. Met sommige van die vrienden zou je zelf wel bevriend willen zijn.”

‘Niet iedereen heeft de instelling er het beste van te maken’

Van den Berg bracht voor de Europese ruimtevaartorganisatie ESA een jaar door op Antarctica. Hij deed daar wetenschappelijk onderzoek naar de invloed van extreme kou, ijle lucht en isolatie op mensen. Dit met het oog op mogelijke reizen naar Mars, waar vergelijkbare omstandigheden heersen. Hij verbleef er met zes Fransen en vijf Italianen, bij wie hij bloed- en urinemonsters afnam en wier botdikte hij met CT-scans mat. “In zo’n situatie worden de goede én slechte eigenschappen van mensen sterk uitvergroot. Op Antarctica ontspoorde de sfeer totaal. Sommigen deden niets meer, klaagden alleen maar en gaven anderen de schuld van hun misère. Niet iedereen heeft de instelling er het beste van te maken.”

Van den Berg zegt dat hij Lin er graag bij had gehad op Antarctica. “Dat zou wel tot wat escalatie hebben geleid, maar hij had zich in elk geval niet teruggetrokken en zich niet anders gepresenteerd dan hij is. Zo’n ruwe bolster is toch prettiger dan iemand die zich achter je rug om heel anders gedraagt.”