-
Volg ons ook via facebook
-
Laatste blogs
- Dienie Koolen-Goossens: Het is te veel – deel 2
- Frank van Wijck: Compromisconcept
- Ignace Schretlen: Kos na COVID-19
- Frank van Wijck: Verwachtingsmanagement
- Mariska Koster: Ontregeld
- Frank van Wijck: Woord en daad
Tip de redactie
Heeft u een onderwerp dat wij in Arts en Auto kunnen opnemen? Of wilt u bijvoorbeeld bij ons bloggen? Neem dan contact met ons op!
‘Geen twijfel over nut van mijn werk’
Ben Deijmann (53) is anesthesiemedewerker bij Defensie en wordt geregeld uitgezonden naar conflictgebieden. Tussen de missies in werkt hij als Unithoofd Anesthesie in het Medisch Centrum Leeuwarden. Het verschil in omgeving is groot, maar het principe is hetzelfde: “Mensen hebben jouw hulp nodig.”
Tekst en beeld: Wout de Bruijne
Mijn eerste missie was Bosnië in 1996, net na de Akkoorden van Dayton. Defensie had mij daarvoor gevraagd. Ik ben vanaf 1979 beroepsmilitair en was niet gewend dat zoiets werd gevráágd. Je werd doorgaans ergens voor aangewezen en je kreeg opdrachten. Ik heb het er wel even moeilijk mee gehad, maar ik ben gegaan. Je kunt zo’n verzoek als beroepsmilitair niet weigeren. Het is je vak, daar heb je voor gekozen. Mijn vrouw is verpleegkundige en heeft dezelfde beroepsopvatting. Zij stond dus achter mijn keuze.
Tijdens deze ‘ontgroening’ leerde ik al snel dat bij werken in primitieve omstandigheden in een conflictgebied, protocollen houvast bieden. Ook daar streven we naar de beste kwaliteit, zo veel mogelijk volgens Nederlandse standaard.
Lees verder (pdf).
Delen:
Gerelateerde artikelen: