Hans Nobel (1949-2017)

Op 14 januari overleed, op 67-jarige leeftijd, plotseling Hans Nobel. Hij was huisarts en daarnaast vooral bekend en geliefd om zijn inzet voor de beroepsgroep in tal van  organisaties. “Hans had kritiek, maar droeg ook oplossingen aan.”    

Tekst: Wout de Bruijne

Ook nadat Hans Nobel ruim vier jaar geleden zelf vanwege cardiale problemen stopte als praktiserend huisarts, bleef hij zich als secretaris van de landelijke Vereniging Praktijkhoudende Huisartsen (VPHuisartsen) gedreven inzetten voor de belangen van zijn collega’s. Nobel stond bekend als kritisch. ‘Door wrijving ontstaat glans, was zijn adagium’, zei een van de sprekers tijdens de uitvaart.

Nobel was zeer actief in de huisartsenwereld. Zo speelde hij naast zijn werk voor VPHuisartsen een rol in tal van andere organisaties. Hij was, al dan niet als (mede)oprichter betrokken bij onder meer het Landelijk Actiecomité Huisartsen van de LHV (LACH), de Eerste Landelijke Huisartsen Associatie (ELHA), Stichting De Vrije Huisarts, De Club van Honderd en de Coöperatie Praktijkhoudende Huisartsen (CPH).

“Ik ken geen huisarts met een zodanige staat van dienst als het gaat om het beschermen van de authentieke huisartsengeneeskunde”, zegt Herman Suichies, medebestuurder bij VPHuisartsen.

Zijn kritische houding had de in Leeuwarden geboren Nobel in de jaren zestig en zeventig ook al. Op de middelbare school en de universiteit gaf hij geregeld blijk van zijn afkeuring van de oorlog in Vietnam en de vervuiling van het milieu. De jonge Nobel nam op een milieuconferentie eens de zaalmicrofoon om een oproep te doen om het fysiek onmogelijk te maken dat fabrieken het milieu nog langer zouden vervuilen. De microfoon werd uitgeschakeld, zijn bijdrage was te radicaal.

Hij was niet blind voor nuance en opvattingen en wensen van anderen

Tijdens zijn studie aan de VU in Amsterdam leerde Hans Nobel zijn latere vrouw Marielène van der Velden kennen. Zij studeerde ook geneeskunde. Het tweetal had meer dan dertig jaar lang een huisartsenpraktijk in Alphen aan de Rijn.

Ook volgens medebestuursleden was Nobel zeer gedreven. ‘Je kon Hans ’s avonds laat nog bellen over VPHuisartsen. Hij was niet blind voor nuance en voor opvattingen en wensen van anderen. Hij had niet alleen kritiek, maar droeg ook oplossingen aan. En hij kon met zijn gevoel voor humor tijdens verhitte discussies de kou uit de lucht halen.’

Hans Nobel stond op als kernwaarden voor de beroepsgroep volgens hem in gevaar waren. Dat deed hij bijvoorbeeld tijdens de stakingen met het LACH tegen de marktwerking in de zorg en later toen de beperking van de vrije artsenkeuze dreigde.

VPHuisartsen schreef in een Memoriam aangeslagen te zijn door het plotselinge verlies. ‘Hans was een drijvende en inspirerende kracht binnen ons bestuur. Bovendien een warm en prettig mens om mee samen te werken’.

Delen