Jaap Klein (1946 – 2020)

afscheid / longarts en bevlogen inspiratiebron

Beeld Jasper van Overbeek

Op 10 oktober vorig jaar overleed op 74-jarige leeftijd Jakob Joachim – Jaap – Klein. Hij was longarts in Deventer en Enschede. En tevens een bevlogen inspiratiebron voor collega’s en artsen in opleiding.  

Wanneer Jakob in 1946 in de stad Groningen wordt geboren, hebben zijn vader, internist Frits Klein, en moeder Bep met hun twee jonge dochtertjes moeilijke onderduikjaren achter de rug. Het gezin wordt na Jakob, roepnaam Jaap, later uitgebreid met nog een zusje en broertje. 

De oudste zoon treedt in de voetsporen van zijn vader. Hij gaat in 1964 geneeskunde studeren en specialiseert zich in de longgeneeskunde. Na zijn opleiding in het Academisch Ziekenhuis in Groningen, werkt Jaap Klein twee jaar in het National Jewish Hospital in Denver. Na terugkeer in Nederland gaat hij in 1982 in het toenmalige Sint Jozef Ziekenhuis in Deventer aan de slag. Toenmalig aios daar, later collega longarts Paul van der Valk: “Jaap inspireerde mij met zijn beschouwende manier van werken. Hij leerde me hoe je een probleempatiënt ook anders kunt benaderen en behandelen.”

In 1985 vertrekt Klein naar Enschede waar hij zich verbindt aan de Longgeneeskunde van het ziekenhuis Ziekenzorg, dat later fuseert met De Stadsmaten tot Medisch Spectrum Twente (MST). Hij zal er tot zijn pensioen blijven werken. In 1999 promoveert hij op Self Management bij astma. 

Klein geldt in Enschede en daarbuiten als bevlogen longarts en als inspiratiebron voor collega’s en artsen in opleiding. De rol van affiliatiecoördinator coassistentenonderwijs die hij vervult, past hem uitermate goed. Van der Valk: “Opleiden behoorde voor hem als vanzelfsprekend bij zijn klinisch werk, ook toen hij na z’n pensionering coassistenten begeleidde.”

Buiten het ziekenhuis manifesteert Klein zich landelijk als voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Artsen voor Longziekten en Tuberculose (NVALT) en secretaris van het Concilium Longziekten en Tuberculose. Maar ook aan maatschappelijke activiteiten zoals het bestuur van het Volkspark in Enschede, de organisatie van de Prinsenstraatdebatten in de plaatselijk synagoge en het Kennisplatform voor Integratie en Burgerschap levert Klein een grote bijdrage. 

“De rode draad in Jaaps carrière”, zegt Van der Valk, “was zijn onbegrensde zorg voor zijn patiënten en mensen in zijn omgeving. Als poli’s uitliepen, trok hij meer dan eens z’n portemonnee om de wachtenden een kop koffie te laten kopen.” Volgens Van der Valk was zijn voormalige collega en ‘maatje’ ook uitgesproken;  hij stak zijn mening niet onder stoelen of banken. 

“Een medisch vakman pur sang, iemand met een bijzonder rechtvaardigheidsgevoel en met een groot sociaal hart, iemand die altijd begaan is met mensen aan de zijlijn”, zo werd Jaap Klein getypeerd toen hij in 2014 werd geridderd in de Orde van Oranje-Nassau. 

Met het overlijden van Jaap Klein hebben zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen, verdere familie, vrienden en collega’s een markante, warme, oprecht betrokken dierbare verloren.  

Delen