Kenya Classic geweldige ervaring
Saskia van Beveren fietste afgelopen oktober de Kenya Classic, een sponsortocht om geld in te zamelen voor Amref. Zij fietste op een leenfiets van Canyon Bicycles, een actie van Arts en Auto. Voor van Beveren was het een geweldige ervaring. Hieronder een impressie.
De triomf na het eerste tochtje in Kibwezi. Gevoel van onverwinnelijkheid. Wat een feest. Alles deed het: mijn fiets (na de vlucht, de stalling in de vrachtwagen en mijn eigen hermontage uit de verpakking), ikzelf (na de vlucht, weinig slaap en de 5 uur durende hobbelweg in een bus) en mijn bike buds (drie andere vrouwen die hetzelfde voortraject hadden beleefd).
De ‘flag-off’ van dat eerste tochtje deed de Nederlandse ambassadeur in Kenia: 88 deelnemers aan de Kenya Classic gaan van start. Overal komen kinderen ons tegemoet rennen, zwaaiend, zingend en Engelse woorden oefenend. Kleurrijke fotogenieke mensen, marktjes, geiten, honden, groen, zand, rode aarde. Het was de eerste aanraking met het echte leven in Kenia en de Kenianen.
Ik zwaai terug, voel me welkom en trots. Hier heb ik het allemaal voor gedaan: het werven van € 5000,- sponsorgeld, het volgen van mountainbike clinics, het trainen over zandterreinen op de Veluwe, het afzien op de fiets de hele zomer lang, het slikken van malariapillen, het trotseren van de vaccinaties, het meeslepen van zakken vol powerrepen en energiedrankpoeder. Het is het meer dan waard. Hier, op de fiets over de Keniaanse rode aarde, kan niets tegen op. Die eerste 23 kilometer in Kenia blijken representatief voor de komende vijf fietsdagen die we voor de boeg hebben.
Foto: Jorgen Koolwijk
Mijn Canyon bike die ik via Arts en Auto te leen heb gekregen, doet het fantastisch. Als een van de weinigen heb ik de luxe van achtervering (foelie voor de kenners) en dat is merkbaar bij de vele dalingen, stijgingen, uitgesleten rivierbeddingen, colletjes, zand, stenen en keien die we moeten trotseren. Mijn bike en ik zijn één. Het hele traject nul lekke banden.
Door de bezoeken aan de projecten van AMREF Flying Doctors zie je direct waar het grootste deel van het geld naar toe gaat. We hebben waterprojecten bezocht, maar ook een medische clinic, een klein ziekenhuis en een grote school met 1500 leerlingen. We zijn met social workers van AMREF meegefietst die mensen in afgelegen gebieden verzorgen en we zijn uitvoerig geïnformeerd over het spraakmakende project van AMREF voor een alternatief voor vrouwenbesnijdenis.
We slapen onder de sterrenhemel in een tentenkamp midden in de wild life. De Massai koken voor ons. We zien olifanten, giraffen, bavianen, antilopen, maar ook kamelen, struisvogels en kudde’s zebra’s. In de vroege ochtend fietsen we in colonne over een zanderige single track. Naast ons galopperen zebra’s met ons mee. De hyena’s die we ’s nachts hoorden huilen zijn gelukkig ver te zoeken in de morgenstond.
Mijn triomf over de finish, 400 kilometer later, is even euforisch als het eerste tochtje in Kibwezi. De laatste 15 kilometer van de tour voert over asfalt, geen fijn geplamuurd asfalt zoals wij het kennen, nee, het is asfalt met kuilen, gaten, hobbels, steil naar beneden, twee handen aan het stuur houden, niet om je heen kijken, ‘gáán Saskia, gáán’ hoor ik mezelf zeggen. En daar ga ik! Het allerlaatste traject, we gaan steil, hard, racen, we zijn niet meer te stoppen, we zijn er bijna, we hebben het gehaald. Ik hoor de band van mijn buddy sissen. ‘Trappen’ , roep ik, ‘hou hem draaiend, dat antilekspul dekt te gaten’. En ze blijft trappen, de band blijft draaien. En we zien de finish. Massai, muziek, geklap, gejuich, collega’s, vrienden, bier, water, fris, whatever. We did it! I did it! De Kenya Classic is een onvergetelijke ervaring. Je moet het meemaken om het te kunnen bevatten.
