Mijn zomer: zorgvrijwilliger

mijn zomer / William Koevoets is zorgvrijwilliger bij de Zonnebloem

Beeld De Beeldredaktie/Marco Vellinga

Wanneer oncologieverpleegkundige William Koevoets (55) als zorgvrijwilliger aan boord stapt van MPS de Zonnebloem, krijgt hij zelf ook meteen een vakantiegevoel.

“Ik ben gestopt met tellen, maar het zou goed kunnen dat ik al zeker vijfenveertig keer mee ben geweest als zorgvrijwilliger voor de Zonnebloem. De eerste keer was in 1990, toen ik in het tweede jaar zat van de inservice-opleiding verpleegkunde. Mijn school stond op het terrein waar de Zonnebloem een vakantielokatie had, en de conciërge deed zijn best studenten enthousiast te maken vrijwilliger te worden. Zo ben ik erin gerold.

Zodra ik aan boord stap van het speciaal voor passagiers met een lichamelijke beperking ingerichte schip, heb ik meteen een vakantiegevoel. Het is jammer dat het steeds moeilijker wordt zorgvrijwilligers te vinden. De aarzeling van collega’s snap ik wel, het kost je toch vakantiedagen. Ik vind dat instellingen en de overheid hier eigenlijk bijzonder verlof voor zouden moeten geven.

Ik hoop nog vele zomers mijn steentje bij te dragen. Zoveel blije gezichten, daar doe ik het voor. En door al die rolstoelen realiseer ik met weer hoe bevoorrecht ik ben dat ik letterlijk met beide benen op de grond sta.”

Beeld De Beeldredaktie / Marco Vellinga

De handen uit de mouwen steken op een schip, keutels scheppen op een kinderboerderij, door de modder ploegen op het Wad of de wieken inklimmen voor een folkloristisch ritueel: collega’s vertellen wat ze deze zomer gaan doen.

Delen