Mini-samenleving

Samen met zijn oud-buurman kocht vaatchirurg Olivier Koning een voormalig fort in Vught. Ze creëren er een ‘mini-samenleving’.

Tekst: Martijn Reinink Beeld: De Beeldredaktie/Van Assendelft

Een dynamische omgeving met levensloopbestendige woningen. Waar zorg niet de basis vormt maar wel altijd beschikbaar is, net als een nutsvoorziening: gas, water, licht én zorg. Waar niet alleen 55-plussers maar ook andere doelgroepen wonen, zoals jongeren en studenten. Waar bedrijven zijn gevestigd. Waar toeristen komen. Waar mensen werken, leren, herstellen en recreëren.

Zo zat vaatchirurg Olivier Koning (47) in 2012 met zijn buurman, ondernemer Tjeerd Saatrube, te filosoferen over een plek waar zij zelf zouden willen wonen als ze ouder worden. Want wat zij zagen gebeuren in de zorg, stemde hen niet hoopvol. Koning somt op: “Afschaffing AWBZ, verzorgingshuizen dicht, eigen bijdragen omhoog, logge zorgorganisaties die alleen maar bezig zijn met het verantwoorden van zorgminuten, en oudere stellen die uit elkaar moeten omdat de een zorg nodig heeft en de ander niet. Wij dachten: dat moet anders.”

‘Het bierviltje werd een Excelsheet’

Het bleef niet bij een avond hardop dromen. “Het bierviltje werd een Excelsheet”, zegt Koning. “En toen bleek Fort Isabella beschikbaar.” Het fort in Vught is gebouwd rond 1614 om Den Bosch te beschermen. In de eeuwen daarna had het terrein vele functies; de laatste decennia werden er vluchtelingen opgevangen. Maar in 2012, vóór de huidige vluchtelingencrisis, deed het COA Fort Isabella van de hand.

Qua ligging, omvang, natuur en historie een toplocatie voor hun concept, oordeelden Koning en Saatrube. “De gemeente was meteen enthousiast en de experts die we het projectplan hebben voorgelegd, zagen risico’s, maar ook de potentie. We hebben tegen elkaar gezegd: we gaan het gewoon doen.” En als het misgaat? “Dan moeten we een paar jaar langer werken.”

Bomen en vleermuizen

Saatrube houdt zich inmiddels fulltime bezig met Fort Isabella. Koning besteedt 15 tot 20 uur per week aan het project, naast zijn fulltimebaan in het Jeroen Bosch Ziekenhuis. “Het dokterswerk is de basis. Maar er zijn te veel leuke, spannende dingen om er niet iets naast te doen.” In 2009 promoveert de vaatchirurg. In de jaren daarna bekleedt hij diverse bestuursfuncties en nu heeft hij in Fort Isabella een nieuwe uitdaging gevonden. “Ik zie het als een mentale sabbatical. Het ene moment hebben we het over bomen en vleermuizen en het volgende over brandrisico’s of geluidsproductieplafonds. We zitten met potentiële vastgoedinvesteerders om de tafel, maar ook met stichtingen, gemeenten en provincie om te bespreken hoe we de cultuurhistorie het best tot haar recht kunnen laten komen.”

Onlangs is het bestemmingsplan gewijzigd en hebben de gebouwen op het terrein een nieuwe status gekregen. “Daarmee is de juridische basis voor de verdere ontwikkeling gelegd. Er zitten nu zo’n honderd studenten en bijna honderd bedrijfjes. Afgelopen zomer heeft de grootste dierenkliniek van Zuid-Nederland zich in een van de gebouwen gevestigd, als eerste langdurige huurder.” Maar het einddoel is nog lang niet bereikt. “Over drie jaar verwachten we dat de honderd levensloopbestendige woningen voor 55-plussers klaar zijn en dat de belangrijkste slagen zijn gemaakt.” Betrekt Koning er dan zelf ook een woning? “Ik ben dan nog geen 55 en ik ben geen student meer, dus ik kom niet in aanmerking. Maar wie weet in de toekomst. We gaan het wel zo maken dat ik er zou wíllen wonen. Dat is immers altijd ons uitgangspunt geweest.”

Meer informatie: isabellagroep.nl.