Respecteer doodswens
In een interview met NRC Handelsblad vestigde psychiater Gerty Casteelen de aandacht op euthanasie voor psychiatrisch patiënten. Het kwam haar op stevige kritiek te staan. Ze is blij met de aandacht omdat het taboe geslecht moet worden. “Ik denk dat het lijden van deze mensen onderschat wordt.”
Tekst: Daan Marselis | Beeld Nout Steenkamp
Met haar opgestoken haar en rijzige gestalte is Gerty Casteelen een bijzondere verschijning. Te meer omdat ze net uit haar elf jaar oude Smart Roadster stapt. Een fantastisch karretje, vindt ze zelf. Een skelter. Dus heel comfortabel is het niet. Heel veilig kennelijk ook niet. “Grote auto’s drukken mij nog weleens van de weg af omdat ze me niet zien. Je moet veilig rijden. Veilige auto’s bestaan niet.”
Casteelen woont in Utrecht met haar vrouw, met wie ze net in een camper door Australië heeft getoerd. Met haar 67 jaar mag ze dan met pensioen zijn, ze werkt nog altijd fulltime, verdeeld over drie banen. Zo is ze als psychiater nog steeds verbonden aan het AMC, heeft ze haar eigen praktijk aan huis en spant ze zich in voor de Stichting Levenseindekliniek. Daar begeleidt ze patiënten bij hun euthanasiewens.
Lees verder (pdf).
2 reacties
Hear hear. Volledig mee eens.
In navolging van dit artikel wil ik een lans breken voor de euthanasiewens van:
– extreem flatulerende darmpatienten. Je zult het maar hebben.
– patienten die lijden aan nare kruis, c.q. okselgeurtjes. Je zal maar bij elke sollicitatie afgewezen worden omdat je niet lekker ruikt.
– halitosis lijders.
– stotteraars.
– Gilles de la Tourette patienten.
– dwarslesie lijders. In hun rolstoelen. Wat leveren zij onze maatschappij op?
– zorgpremie wanbetalers. Deze parasieten ( klaplopers volgens de VVD) leven ten koste van onze nationale 3% schuld.
Ik ben dus verheugd dat er een levenseindekliniek in het leven is geroepen.
Deze mensen kunnen, zonder persoonlijke band en hinderlijke emoties, bovengenoemde groepen uit hun lijden verlossen.
De geinterviewde psychiater heeft overigens al eens te kennen gegeven dat zij dit werk erg moeilijk zou vinden als zij een persoonlijke band zou hebben met deze patienten.
Ontpersoonlijken dus, en spuiten maar.
Een heuglijke ontwikkeling.
E.Kriek
4 maart 2014 / 22:04Meneer of mevrouw Kriek. De redactie vindt uw reactie uiterst zuur en ongenuanceerd. Over zeer enstig en zeer langdurig zieke psychiatrische patiënten en hun uitzichtloos lijden (waarvan u kennelijk – en gelukkig maar voor u – weinig begrijpt), óver andere groepen mensen én over Gerty Casteelen. Maar zuur en ongenuanceerd is niet tegen de wet en dus mag u hier op deze wijze reageren. Niettemin waarschuw ik u wel: deze reactie is op het randje van wat wij als redactie tolereren als het gaat om fatsoensnormen. Ik verzoek u dus vriendelijk uw toon aan te passen. Zeker als u niet op de bal, maar op de man/vrouw speelt.
Marjan Enzlin, hoofdredacteur.
marjan enzlin
5 maart 2014 / 14:08