Schoonmaakkriebels

Diet Groothuis is de ‘poetsgoeroe van Nederland’. Zij leert ons dat schoonmaken best leuk kan zijn. Het is zélfs te doen, zo leert Diet, als je van nature lui bent. En: het kan vooral veel duurzamer. En daarom, met het oog op het naderende voorjaar, een kleine greep uit haar boek.

Beste basics

Soda, groene zeep en schoonmaakazijn maken geweldig schoon, zijn goedkoop en weinig milieubelastend.

Aangebrande pan? Laat ’m met water en wat soda op een laag vuurtje een paar minuten sudderen. De aangekoekte massa kun je daarna simpel wegschrapen. (Let op: niet geschikt voor aluminium pannen!).

Ingebrande vetvlekken op ovenschalen en ovenwand? Gebruik groene zeep.

Miezerig douchestraaltje door kalkaanslag? Doe de douchekop een nacht in een plastic zakje met daarin schoonmaakazijn.

Pittige poetsmuziek

Stofzuigen en dweilen zijn op een daverende beat een stuk minder afstompend. Poetsmuziek moet vooral met de volumeknop voluit. Alleen dan meppen de dreunende bassen je door geestdodend rotwerk. En om geen ruzie met huisgenoten en buren te krijgen, móét je wel vlug klaar zijn.

Slimme volgorde

Ieder huis is anders, maar sommige volgordes zijn handiger dan andere. Werk van boven naar beneden: zo sla je niks over. Leeg eerst vuilnisbak, begin dan met stofzuigen, dweil als laatste. Het ligt voor de hand, maar toch: poets als laatste de wc.

Als allerlaatste: schone theedoeken en een nieuwe vaatdoek. De kers op de taart!

Nare luchtjes

Ruikt je stofzuiger muf? Zuig eens een handje waspoeder op of stop in de stofzuigerzak een stuk keukenpapier met wat etherische olie erop.

Nare luchtjes in de keuken? Zet ’s nachts een bakje met schoonmaakazijn neer.

Schone ramen

Ramen wassen is een echt feelgoodklusje, want daarna kun je weer naar buiten kijken. Nodig: emmer warm water, scheut schoonmaakazijn, spons, zeem of microvezeldoek en een trekker. Dit is de klassieke methode.

Met een stuk keukenpapier en schoonmaakazijn (of bij haast: spuug) kom je ook een eind.

Wc-hygiëne

Vergeet vooral de deurklink, lichtknop en spoelknop niet: die zijn zonder meer vies. Chloorbleekmiddel is rotspul voor alles wat leeft en maakt niet eens schoon. Alleen gebruiken bij een acute diarree-uitbraak. Spuit schoonmaakazijn in de pot, ook onder de rand. Borstel ­in met de wc-borstel. Even laten intrekken. Borstel nog een keer. Spoel nog niet door. Nu komt het echte werk: maak de spoelbak, bril boven en onder, zij-, onder- en bovenrand van de pot (in deze volgorde) pittig schoon. Bij haast kan dit met keukenrol.

Koop vooral keukenrollen

Koop vooral keukenrollen. Een must voor ieder studentenhuis. Het spul dept perfect, maakt meteen droog en neemt geuren op. Ranzig afvoerputje in de gootsteen, haarplukken in de douche: keukenpapier, ad infinitum. Rollen met plaatjes zijn geld-uit-de-zak-klopperij; de allergoedkoopste werkt uitstekend. PS: vergeet niet dat keukenrol in water niet uit elkaar valt. Wie graag een verstopt toilet wil, neme een stuk keukenrol.

Journalist, columnist en stadsdichter Diet Groothuis (1962) schreef vijf jaar lang een wekelijkse column over schoonmaken voor Trouw. Haar columns, en de honderden tips en lezersreacties die erop volgden, resulteerden in een aantal boeken.

Zoals het succesvolle Studentenpoetsboek, waar deze tips uit komen (en nog veel meer schoonmaakweetjes in te vinden zijn). Voor wie helemaal zin krijgt én graag duurzaam los gaat: afgelopen maand verscheen Diets nieuwste boek: Het groene poetsboekje.

Herkenbaar?

Arts en Auto-redacteur Monique Bowman over onsmakelijke herinneringen aan haar studentenhuis. “Troostend: het kan altijd nóg erger.”

Geen pasta of risotto, maar een ‘vistaart’. Dat was de signature dish waarmee mijn huisgenootje A. nieuwe dates altijd probeerde te imponeren. Terwijl zij met het dampende resultaat van haar culinaire geklei naar haar kamer vertrok, wachtte ons, huisgenoten, een aanrecht dat verscholen ging onder stofwolken bloem, aangekoekte restanten deeg en een stapel gore (koeken)pannen.

De wetenschap dat ze de lap deeg op ons ranzige aanrecht had uitgerold, deed vrezen dat haar date hoogstwaarschijnlijk eerder boven onze wc-pot dan bij A. in bed zou belanden. En dan heb ik het nog niet over de blijvende schade die A.’s lekkende taarten aanrichtten in ons oude oventje.

Huisgenoot B. was een heel ander verhaal. Hij gebruikte, in tegenstelling tot A., áls hij al de moeite nam te koken, meestal maar één pan. Daarin verwarmde B. dan de inhoud van een blik knakworsten. Het hele huis kon daarna nog urenlang meegenieten van het unieke Unox-aroma.

Over huisgenoten D. (die zonder gêne zijn sporen op onze wc achterliet) en M. (denk: erg lang haar en een doucheputje) zal ik het maar niet hebben. Ondanks een keukenkastje dat uitpuilde van de flessen allesreiniger en wc-eend (lang leve de hamsterweken van de Appie), behoorden het legen van het doucheputje en het wegbikken van D.’s remsporen tijdens het maandelijkse schoonmaakcorvee niet bepaald tot onze favoriete taken.

Oooh, hadden mijn huisgenoten en ik destijds maar het Studentenpoetsboek van Diet Groothuis gehad, de ‘poetsgoeroe van Nederland’. Dan hadden we ons kunnen troosten met de wetenschap dat het altijd nóg erger kan. En kunnen lezen dat schoonmaken best leuk kan zijn. Het is zélfs te doen, zo leert Diet, als je van nature lui bent. En: het kan vooral veel duurzamer. En daarom, met het oog op het naderende voorjaar, bovenstaande kleine greep uit haar boek.