Warner Prevoo (1963 – 2023)
afscheid / “Warner sprak met ‘zijn’ patiënten als met familie of vrienden: zorgzaam, toegankelijk, toegewijd en vooral eerlijk”
Op 21 juli overleed op 59-jarige leeftijd interventieradioloog Warner Prevoo. Hij schreef, toen hij zelf patiënt werd, het boek Echte dokters huilen ook. “Warner sprak met ‘zijn’ patiënten als met familie of vrienden: zorgzaam, toegankelijk, toegewijd en vooral eerlijk.”
“’Ik begrijp wat u bedoelt’ is een holle frase; je begrijpt er niets van”, zei Warner Prevoo tijdens een interview met Arts en Auto in 2019. Hij citeerde zijn eigen woorden uit zijn boek Echte dokters huilen ook. Het was zijn conclusie over een door artsen, inclusief hemzelf, dikwijls gebezigde uitspraak tegenover een patiënt.
Tot die mening was Prevoo gekomen nadat hij, die als interventieradioloog de gevreesde ziekte maar al te vaak bij anderen zag, na een hardnekkig ‘kuchje’ in 2015 zelf de diagnose longkanker stadium 4 kreeg. De zorgverlener werd zélf zorgvrager en schreef er samen met journalist Karin Overmars zijn boek over.
Slechts 51 jaar voor die fatale diagnose werd Warner Prevoo geboren in Rotterdam. Hij studeerde geneeskunde in Amsterdam en werkte vervolgens twee jaar als legerarts bij het Korps Mariniers. Na korte uitstapjes in anesthesie en heelkunde koos Prevoo uiteindelijk voor radiologie en studeerde daarvoor van 1997 tot 2002 in het VUmc. Als interventieradioloog ging hij aan de slag in het Antoni van Leeuwenhoek (AvL), waar hij zich richtte op oncologische interventies.
Prevoo besefte snel dat juist ook in zijn vak contact met patiënten belangrijk was. Hij nam als eerste in Nederland het initiatief voor een polikliniek interventieradiologie, zodat hij zelf de patiënten kon voorbereiden op hun behandeling en hen kon informeren over het resultaat. Als voormalige collega’s benadrukken interventieradiologen en vrienden Mark Meier en Jan de Vries de betrokkenheid van Prevoo. “Warner sprak met ‘zijn’ patiënten als met familie of vrienden: zorgzaam, toegankelijk, toegewijd en vooral eerlijk.”
Als early adopter van nieuwe oncologische behandelingen en dankzij vele voordrachten en trainingen, oogstte Prevoo – ook internationaal – veel waardering. Daarnaast hield hij ervan studenten op te leiden en daarbij wilde hij, ook vóór zijn éigen ziekte al, een einde maken aan ‘aangeleerde’ empathie, waarbij de arts niet begrijpt of echt invoelt wat de patiënt meemaakt. In zijn boek schreef de patiënt Prevoo later dat je ‘als behandelaar bijvoorbeeld niet voelt hoe akelig een zogenaamde routinematige longbiopsie is of hoe moe een kankerpatiënt kan zijn’.
Nog belangrijker vond hij dat niet om de hete brij werd heen gedraaid
Nog belangrijker vond Prevoo duidelijkheid en eerlijkheid. ‘Er wordt te vaak om de hete brij heen gedraaid. Zolang je suggereert dat een nieuw medicijn nog een kansje biedt, hoef je het woord ‘dood’ niet uit te spreken.’
Door een slepend arbeidsconflict met het AvL werkte Prevoo tijdens zijn ziekte, kort in het OLVG en het Amstelland Ziekenhuis en tenslotte in het UMCU. Hij was ook daar de gewaardeerde, betrokken en gedreven interventieradioloog die hij altijd al was geweest.
Afgelopen zomer overleed Prevoo toch opeens nog snel na een achttal, aanvankelijk optimistische, behandeljaren. De authentieke man en dokter, die op velen een onvergetelijke indruk maakte, wordt zeer gemist.
1 reactie
Mooi en kippenvel bij het lezen van deze echtheid in zijn beroepsidentiteit. Krachtig en toch om kunnen gaan met je eigen beroepsverantwoordelijkheid.
Het is een kwaliteit die niet zomaar voor iedereen is weggelegd. Als je het van nature of door opvoeding in je beroep niet in je hebt door beeld vorming wat je uitstraling moet zijn in je beroep als arts. Zelf heb ik gewerkt in de psychische gezondheidzorg. Echter als patient in de allopathische geneeskunde stel ik mij zo op, een grondhouding en benadering dat ik niet statisch benaderd wil worden, empathisch.
Eerlijkheid, benoem de dingen. Houd ze niet algemeen, doe het daar niet mee af, ik begrijp wat u bedoelt. Oefen in de grondhouding dat wat je als verantwoordelijkheid hebt in je vak,
toon echte empathie, benoem op basis waarvan je een oplossing aanbiedt, wat zijn de protocollen, doe het niet af met iets algemeens maar vertel wat bv. de behandel beperkingen zijn. Er zijn meerdere artsen in de ziekenhuizen vluchtig! Bij een niet zo ernstige diagnose te vertellen en zeggen dan het mee valt! Als men niet doorvraagt ,dan zeker bij mensen die niet die moed hebben, doen ze het er mee af. Ik heb respect voor dat een ieder in zijn beroep werkend leert! Een prettige grondhouding, niet van ik ben dokter ( dossier niet gelezen)en ik weet het, met meer dan alleen consultatieve empathie! Echtheid, eerlijkheid, duidelijkheid, benoem hoe je de inhoud volgt van een klacht van een patient, mijd generalisme in woord, houding en uitvoering !
M.Leenders
12 oktober 2023 / 16:59