Thei Steenkamer 1953-2015

In maart overleed op 61-jarige leeftijd Thei Steenkamer, huisarts in Almere. Volgens collega’s was hij een markante persoonlijkheid met een groot hart, een man bij wie het patiëntenbelang altijd vooropstond.

Tekst: Wout de Bruijne

Na één jaar Nederlandse taal- en letterkunde stapte Theodorus (Thei) Steenkamer in 1973 over naar de studie geneeskunde in Nijmegen. Hij wilde huisarts worden, in zijn ogen het sociaalste beroep in de zorg. Tijdens zijn studiejaren was hij politiek actief en geïnteresseerd in tal van onderwerpen als de derde wereld, onderwijsvernieuwing, kernenergie, en de vakbeweging. Dit leidde ook tot de bewuste keuze voor het werken in loondienst in een gezondheidscentrum.

In 1986 ging Thei Steenkamer aan de slag als huisarts in gezondheidscentrum Gein in Amsterdam-Zuidoost. Zijn praktijk telde maar liefst 102 nationaliteiten. Hij schreef in die tijd het boek Etnische dermatologie voor de eerste lijn. Hij had een speciale belangstelling voor longziektes en zocht naar manieren om de kwaliteit van leven van zijn patiënten te verbeteren. Hij volgde de kaderopleiding Astma COPD en gebruikte zijn opgedane kennis in de praktijk en in de regio bij verbeterprojecten, (na)scholingen van collega’s en bij de introductie van vernieuwingen. Sinds 2004 was hij lid van de COPD & Astma Huisartsen Advies Groep (CAHAG). Misschien speelde zijn kortstondige studie Nederlands een rol in het feit dat hij ook redacteur van het CAHAG-bulletin was en veel artikelen schreef.

Steenkamer schreef onder andere ook de NHG-praktijkwijzer Astma COPD (2008) en hij was mede-initiator en co-auteur van de eerste uitgave van het boek Protocollaire COPD-zorg (2010), het NHG handboek voor de Astma COPD zorg in de huisartspraktijk.

Hij toonde keer op keer zijn sociale betrokkenheid bij verdrukten

Steeds meer gemeengoed, onder andere in leerboeken, is het door Steenkamer tien jaar geleden bedachte ‘scharnierconsult’. Het scharnierconsult in de longzorg markeert de overgang van een persoon met klachten naar een persoon met een chronische aandoening: de patiënt verandert van klager, lijder aan een ziekte, naar leider van een leven met zijn ziekte. Steenkamers scharnierconsult met doelen en taken voor de patiënt is te beschouwen als voorloper van het huidige Individueel Zorgplan.

Thei Steenkamer deelde zijn kennis graag. Van 1992 tot 2005 was hij huisartsopleider en tussen 2006 en 2013 doceerde hij zowel aan de Hogeschool Inholland als aan de Universiteit van Amsterdam (UVA). Hij toonde zich een bevlogen, energieke docent met veel kennis op het gebied van astma en COPD. Maar die kennis hield niet op bij longziektes, Steenkamer was een allround huisarts. Dat was hij 24 jaar lang in Amsterdam-Zuidoost en vanaf 2010 in gezondheidscentrum Vizier van Zorggroep Almere. Hij toonde keer op keer zijn sociale betrokkenheid bij verdrukten en mensen met een achterstand. Zo had hij bijvoorbeeld een groot aandeel in de opvang van probleemjongeren in de Flevopolder.

Bij Steenkamer stond bij alles het belang van de patiënt voorop. ‘Als iemand achter een bureau in een ivoren toren weer eens iets had bedacht’, was Steenkamers eerste vraag meestal wat de patiënt daar aan had. Daarbij kon hij kritisch en direct zijn, wars van conventies.

In de loop van 2013 werd de huisarts zelf patiënt, er werd bij hem slokdarmkanker vastgesteld. Aanvankelijk leek die operabel, maar in 2014 bleek de kanker te zijn uitgezaaid. Thei Steenkamer laat een vrouw (zelf ook huisarts) en drie kinderen achter. Ook de patiënten en collega’s zullen hem missen. Zij noemen hem een inspiratiebron die zijn tijd ver vooruit was; een markante man met het hart op de goede plaats.