Fiat 500
In het verkeer is de ‘nieuwe’ Fiat 500 al acht jaar een vertrouwde verschijning. Een kleine facelift is een leuke aanleiding voor een hernieuwde kennismaking.
Tekst: Bart van den Acker
‘Niets is zo economisch voor een vrouw als een stijl die niet uit de mode raakt.’ Dat is de vrije vertaling van een advertentie van Volkswagen uit de jaren zeventig. Hetzelfde idee gaat in deze tijd op voor de Fiat 500. Pakweg driekwart van de 500’s is tot nu toe aan vrouwen verkocht. Fiat heeft steeds volop keuze geboden in kleuren, versies en accessoires, waardoor veel 500’s hun eigen persoonlijkheid hebben. Het slimme daarvan is dat tevreden 500-rijders na enkele jaren kiezen voor een nieuw exemplaar dat er weliswaar anders uitziet, maar dat wel weer een 500 is.
Prijs vanaf € 14.495,- Bijtelling 21-25 procent
Ik hield mijn hart daarom vast toen een vernieuwde versie werd aangekondigd. Een facelift leidt namelijk zelden tot een mooier resultaat. Gelukkig bleef de ingreep beperkt tot andere koplampen en achterlichten, een extra koelsleufje en wat details om de 500 up-to-date te maken, zoals led-dagrijverlichting. In het interieur is het instrumentarium nieuw, maar is de bestaande ronde vorm gehandhaafd, al komt dat de afleesbaarheid niet ten goede.
Het blijft hetzelfde koddige eerbetoon aan de oude 500
De vorm van de 500 is dus ongewijzigd. Het blijft hetzelfde koddige, maar blijkbaar dus ook tijdloze eerbetoon aan de oude 500, hoewel die echt nog stukken kleiner was. Na acht jaar weet een 500 nog steeds een glimlach op veel gezichten te toveren. Die eigenschap is zo sterk dat de neiging bestaat enkele minpuntjes voor lief te nemen. Door z’n afgeronde vorm is de carrosserie onoverzichtelijk en praktisch gesproken is het bijna een tweezitter. De achterbank is voor volwassenen vrijwel onbereikbaar. Kinderen hebben achterin wel genoeg ruimte, maar hoe zet je hier in vredesnaam een kinderzitje in? De bagageruimte is met 185 liter inhoud ook krap, voor de wekelijkse boodschappen moet in de meeste gevallen de achterbankleuning plat.
De zitpositie voorin is wat hoog, maar de stoelen zitten prima. De versnellingspook staat op een soort sokkel; als je eenmaal gewend bent, werkt dat heel fijn. De 500 is kort en daardoor beweeglijk en heel wendbaar. Kleine oneffen-heden zijn te voelen, maar op slecht wegdek is hij opvallend comfortabel. Hij stuurt ook verrassend fijn.
Naast twee carrosserievormen (dicht en semi-cabriolet) zijn er ook drie motoren leverbaar, waarvan er twee tweecilinders zijn. Een proefrit is zeer aanbevolen, want zo’n tweepittertje kan niet iedereen bekoren. Ik reed met een 1,2 liter vier-cilinder. Die is sterk genoeg voor normaal gebruik en ik reed er vrolijk 1 op 18,5 mee, maar wie ’m zakelijk rijdt, betaalt voor deze versie wel 25 procent bijtelling.
Conclusie: de Fiat 500 heeft nog niks van zijn charme verloren, zelfs niet na acht jaar. Met de recente wijzigingen is hij weer bij de tijd, misschien stimuleert dit 500-eigenaren (m/v) om opnieuw voor de leuke Fiat te kiezen.